Σάββατο

reconstruction

Να βγάλω τα ρούχα μου, να κάψω, να πετάξω ότι δεν χρειάζομαι. Να σκίσω τη σάρκα μου και να ντυθώ με το εγώ μου, να ξεριζώσω τα μαλλιά μου και να βγουν λουλούδια, κισσοί να με τυλίξουν ώς τα ακροδάχτυλα. Να φορέσω το πιο λαμπερό κόσμημα και να με δεις, να κρυφτείς από τη λάμψη μου. Να απαλλαγώ από τα πάθη, να ζήσω ελεύθερος. Η φύση να είναι η μητέρα μου, το χώμα το σπίτι μου. Και ο Άνθρωπος να με ανατρέφει συνετά, με σεβασμό και αξιοπρέπεια. Τα άστρα να φωτίζουν τον δρόμο μου και άγγελοι να προστατεύουν τα ίχνη μου απ'το κακό. Η μέρα να είναι η ζωή μου,η νύχτα ο θάνατός μου. Και κάθε φορά που θα ανατέλλεις θα χαμογελώ ξαναγεννημένος, κάθε φορά πιο σοφός, κάθε φορά πιο ελεύθερος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου