do do it.

Να πεις αυτό που νιώθεις. 

Να γελάσεις δυνατά ή σιγά. 

Να ερωτευτείς. 

Να ταξιδέψεις με 10 ευρώ στην τσέπη. 

Να χουζουρέψεις. 

Να κλάψεις μπροστά σε όλους. 

Να τελειώσεις. 

Να ρευτείς όταν έχεις βαρυστομαχιάσει. 

Να ξεσπάσεις τα νεύρα σου. 

Να βγάλεις τα παπούτσια σου όταν σε πιέζουν.

Να κλάσεις όταν σε πονάει το έντερο. 

Να μείνεις άπλυτος για 5 μέρες. 

Να βήχεις στην απόλυτη ησυχία. 

Να τραγουδάς παράφωνα. 

Να φυσάς τον καπνό όπου βρεις. 

Να κόψεις ένα λουλούδι απ'τον κήπο του γείτονα. 

Να δεις μια ταινία για 17η φορά. 

Να ρωτήσεις ποιο είναι αυτό το τραγούδι. 

Να φιλήσεις ένα αγόρι. 

Να ρωτήσεις στην πανεπιστημίου ποια είναι η Ιπποκράτους. 

Να κλέψεις μια ατάκα. 

Να φιλήσεις ένα κορίτσι. 

Να κάνεις παρέα. 

Να πιεις τα πάντα. 

Να καπνίσεις τα πάντα. 

Να μείνεις μακριά. 

Να σου μαγειρεύουν άλλοι. 

Να μισείς. 

Να αγαπάς και να αγαπιέσαι ταυτόχρονα. 

Να πίνεις coca cola καθημερινά. 

Να ποζάρεις. 

Να κυκλοφορείς σαν λέτσος. 

Να αράζεις. 

Να δουλεύεις γι'αυτό που αγαπάς. 

Να μη βγάζεις λεφτά. 

Να μη θυμάσαι συνθέτες και σκηνοθέτες. 

Να εμπιστεύεσαι. 

Σκατά και προκατάληψη. Η ζωή είναι μία. Και όχι πρόβα τζενεράλε. ΜΙΑ.

Hey you

Να, αγαπώ τους φίλους μου. Τους λατρεύω. Είναι το πιο όμορφο συναίσθημα να περνάς και τα καλά και τα άσχημα μαζί τους. Δεν μπορώ να φανταστώ τίποτα χωρίς τους φίλους μου. Λατρεύω τις ξαφνικές συναντήσεις, τα απρόσμενα χαζολογήματα, τους βαρετούς καφέδες, τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, τα νευράκια, τις παρεξηγήσεις, τους ύπνους, τα ξυπνήματα, τις πολύωρες εκδρομές, τα πάντα. Πιο πολύ λατρεύω την αγάπη, αυτή που δίνω, αυτή που λαμβάνω. Κ, λατρεύω να με τσαντίζεις. Σ, λιγώνομαι όταν χορεύεις. Α, ξεκαρδίζομαι που γελάς με τα πάντα. Α, λατρεύω να καίγομαι μαζί σου. Γ, σε μισώ που είσαι μακριά. Ε, μαζί σου νιώθω παιδί μικρό. Γ, αγαπώ που είσαι κουκουρούκου. Δ, είσαι η οδηγός μου στη ζωή. Χ, δεν γίνεται να έχω καλύτερο αδερφό. Είστε το πιο σημαντικό εφόδιο, με σας, αντέχω τα πάντα και σας θέλω δίπλα μου στα πάντα.
Και είτε είμαστε κοντά, είτε μακριά, μου είναι το ίδιο.

Ουδέν κρυπτόν υπό τα αστέρια

Νύχτα να' ναι και βγαίνουν τα πιο όμορφα. Είναι που γύρω σου έχεις σκοτάδι και δεν σε επηρεάζει τίποτα? Είναι που δεν χτυπούν τα τηλέφωνα? Είναι που το σώμα ηρεμεί και η λειτουργία του εγκεφάλου γίνεται πιο έντονη? Είναι χημεία? Είναι συντονισμός? Είναι συναίσθημα? Είναι όλα αυτά? Δεν ξέρω. Αλλά τη νύχτα, συμβαίνουν τα πιο καλά. Ακόμα κι αν λατρεύω τον ήλιο, ακόμα κι αν λατρεύω να νιώθω τις λεπτομέρειες που ειναι πιο αισθητές τη μέρα, ακόμα κι αν στην καρδιά μου έχω πεταλούδες στα χρώματα του ανοιξιάτικου απογεύματος, η νύχτα είναι πιο αποδοτική. Με τις τζαζιές στο ραδιόφωνο και τη μπύρα στο πλαστικό ποτηράκι, τα πάντα πάιρνουν άλλη μορφή, βλέπω το κάθε τι πιο δημιουργικό, πιο χρήσιμο. Τα πάντα έχουν σημασία, οι ιδέες κατεβαίνουν η μία μετά την άλλη. Οι πράξεις είναι ακόμα πιο δραστικές. Και η παρέα.. Η παρέα που έχω εκείνα τα δημιουργικά και απρόβλεπτα βράδια είναι η καλύτερη. Ζω γι'αυτό.

Λόκαλ

Εμείς εδώ, του χωριού έιμαστε συνηθισμένοι στις μεγάλες αποστάσεις και οι urban τύποι στεναχωριούνται πραγματικά που πρέπει κάθε φορά μετά από έξοδο να τους αποχαιρετούμε και να ξέρουν ότι θα ξοδέψουμε 4 φορές περισσότερο χρόνο για να φτάσουμε στα κρεβατάκια μας. Αλλά εξετάζουμε την απόσταση και στις καθημερινές δουλειές. Με τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργαζόμστε. Με τους φίλους εκτός χωριού. Με τις σχολές. Με τις δουλειές. Με τις προμήθειες. Και όταν είσαι πιτσιρίκι και έχεις όρεξη, κόβεις βόλτες όλη την ώρα, δεν σε νοιάζει..έχεις και την άνεση χρόνου, μπορείς να σπαταλήσεις όσο θες!Αλλά όταν περνάει ο καιρός, βαριέσαι τα πέρα-δώθε και απλά αράζεις. Και όταν η κοινωνία είναι μικρή, με λίγες δυνατότητες, χωρίς πολλά ενδιαφέροντα, μιζεριάζεις και απλα αράζεις. Ειναι κοινωνικό το θέμα. Εμείς εδώ στο χωριό, είμαστε εκτός πολιτισμού και αυτό βγαίνει προς τα έξω. Και είναι όμορφα να μένεις. Ήσυχα. Αλλά μόνο αυτό. Αντε, δεν κάνουμε κάτι?

Δικό μου!

Είναι γλυκιά η κούραση όταν προσπαθείς για κάτι όλο δικό σου. Πετιμέζι, όταν ανταμοίβεσαι κιόλας. Το οικονομικό δεν είναι τόσο σημαντικό στις αρχές, η ανάγκη να κάνεις κάτι και να ακούσεις 2-3 καλά λογάκια είναι πολύ μεγαλύτερη. Και αποκορύφωμα είναι, όταν πιο πολύ αρέσει σε εσένα. Αυτή η πόρωση αξίζει τα πάντα. Να βλέπεις το δικό σου, φτιαγμένο απ΄το τίποτα, να σου δίνει την πιο μεγάλη χαρά, να σου μεταδίδει την αγάπη από την οποία είναι φτιαγμένο. Σκέτη ευτυχία.

τικ, τοκ. τικ, τοκ.

Λατρεύω τους ανθρώπους που προγραμματίζουν σωστά το χρόνο τους και τα χρήματά τους. Μου είναι αδιανόητο να τα προλαβαίνω όλα στην ώρα τους. Και αυτή η αναβολή.. ΕΙΝΑΙ ΠΑΓΙΔΑ! ΠΡΟΣΟΧΗ! ΚΙΝΔΥΝΟΣ! Πόσες φορές απολαμβάνω την τεμπελιά μου αναβάλλοντας υποχρεώσεις οι οποίες που δίνουν χατουκάκια μετά? Άπειρες. Και θα συνεχίσω να το κάνω γιατί οι κακές συνήθειες δεν κόβονται. Και τώρα, 1:16 θα σχεδιάζω μέχρι να τελειώσω καμιά δεκαριά σχέδια που ΕΙΧΑ ΟΛΟ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΩ. Και ένα είναι σίγουρο. Ο χρόνος είναι χρήμα. Η σπατάλη χρόνου, κοστίζει. Κι αν δεν το βλέπεις, αν δεν είναι προφανές για τα μάτια σου, δεν πειράζει. Θα μουτζώνεσαι μετά. Συμβαίνει. Και τώρα συμβαίνει.

frequency

Είναι εκείνες οι φορές που άλλα λες και άλλα κάνεις. Και είναι πολλές. Και στον ύπνο μου έβλεπα σήμερα ότι μειώθηκε το χρέος της χώρας μας. Δεν συντονίζεται το ρημάδι το μυαλό, δεν συντονίζεται.

Άκου!

Να το! Μόλις το άκουσα, θυμήθηκα μόνο ελάχιστα τραγούδια (αν εξαιρέσουμε τη μάχη East Coast - West Coast, τους γάλλους ράπερ και τον BD Foxmoor) που δεν μιλούν για τον έρωτα. Μπορούμε να μην συζητάμε μόνο για τον έρωτα. Καλός, δε λέω. Αλλά think of life without music. Λατρεύω να ακούω αυτό το στιχάκι τραγουδιστά! Music takes me up. Music takes me up. Δεν έχω χειρότερο όμως απ'το να ξεχνώ. Σιχαίνομαι να ξεχνώ, αλλά ευτυχώς το αυτί καλλιεργείται και μπορεί η μνήμη μου να μη δουλεύει σωστά αλλά εκείνου τα πάει φίνα. Αντιλαμβάνεται το όμορφο, το χορευτικό, αυτό που σε συνεπαίρνει. Έχω τρακάρει 2 φορές γιατί απλά άκουγα τη μουσική. Χαζό, αλλά συνέβη. Από τότε έχω μάθει να κοντρολάρω τις αισθήσεις μου. Κάθε εμπόδιο για καλό, που λένε.. Μη ζέιτε χωρίς μουσική. Music takes us up. Ταξιδέψτε, χαθείτε, ξεχαστείτε, κλαψτε, χτυπηθείτε, δημιουργήστε. Πάντα με ένα soundtrack. Ή πολλά.

Δέσιμο

Μερικές φορές θέλω μόνο να χορεύω. Να μη με νιάζει ποιος είναι γύρω μου, γιατί.. Όχι, δεν χορεύω ιδιαίτερα ωραία, αλλά το δέσιμο εγγέφαλος-σώμα είναι έντονα αισθητό όταν χορεύεις. Επίσης, όταν χορεύω δεν πίνω, δεν καπνίζω. Τα θεωρώ περιττά. Λατρεύω να χορεύω.

Dream on

Προβλήματα ύπνου? Θα μπορούσα να γράψω ολόκληρο βιβλίο για τον ύπνο. Για τις φορές που είσαι κομμάτια και δεν γίνεται να κοιμηθείς με τίποτα, οι σκέψεις σε ταξιδεύουν ξύπνιο σε μέρη που είτε θες είτε δεν θες να είσαι και απλά το σώμα σου ανακατεύει τα σεντόνια. Για τις φορές που πέφτεις σαν κούτσουρο και δεν νιώθεις ούτε τα μάτια σου να κλείνουν, έχεις κοιμηθεί πριν από αυτό. Για τις φορές που ξυπνάς ιδρωμένος μέσα στη νύχτα και γδύνεσαι για να ανακουφιστείς, αλλά πάλι θα δεις ότι είσαι ο κυνηγός ή ο κυνηγημένος.Για τις φορές που δεν ακούς τα ντραμς να παίζουν live απ΄το διπλανό δωμάτιο. Αυτό ισοδυναμεί και με το να μην ακούς το ξυπνητήρι. Την πέμπτη φορά που θα χτυπήσει. Για τις φορές που έχουν έρθει ξένοι να σε ξυπνήσουν ενώ έχεις δουλειά. Για τις φορές που ξυπνάς ξαφνικά. Και αυτό ήταν. Για τις τόσες φορές που ξυπνάς χωρίς συνείδηση. Για τα όνειρα. Όχι. Δεν μπορώ να γράψω για τα όνειρα. Δεν θα μπορέσω να βρω συνοχή.

Summary of the day

Ξέρεις..είναι αυτό που σε τρώει όταν δεν νιώθεις αρκετός..Αυτό το συναίσθημα το ανάποδο, το μίζερο, το ενοχικό. Και δεν είναι ότι η προσπάθεια είναι λειψή, αλλά να... κάτι δεν πάει καλά. Και δεν μπορείς να το προσδιορίσεις φυσικά, ούτε να το αποδεχτείς, η ανάγκη να είσαι αρκετός ίσως και παραπάνω από αυτό, είναι μεγαλύτερη. Θέλεις όμως κάπως να προσφέρεις, με τον τρόπο σου! Ακόμα κι όταν είσαι ρομαντικός και νιώθεις τόσο μικρός μπροστά σ'αυτό το συνοθύλευμα αδικίας που ζούμε, ακόμα και τότε, θες να αξιοποιήσεις τις δυνατότητες σου με σκοπό να κάνεις αυτό που αγαπάς πραγματικά και θες να έχεις αυτή τη κρυφή ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα φανείς και θα έχεις συνεισφέρει σε κάτι. Το λέω όμως και το ξαναλέω. Τίποτα από όλα αυτά δεν είναι εφικτό όταν πρέπει να αντιμετωπίσεις ρεαλιστικά προβλήματα. Οικονομικά, οικογενειακά, υγείας, σταδιοδρομίας. Είναιι πολύ πιο δύσκολο όταν είσαι και γυναίκα.

Όμως η προσπάθεια ΠΡΕΠΕΙ να είναι αρκετή. Πρέπει. Και πρέπει να λέμε ένα ευχαριστώ που και που, που μπορούμε να  έχουμε αυτές τις σκέψεις, τις ανησυχίες, τις δυνατότητες.

Επιλογή

Έχω μία σκιά που μ'ακολουθεί. Με το ματια μου καρφωμενα στο φως, τρεχω να το αγγιξω αλλά είναι μεγάλη η θυσία. Σταματώ να το ξανασκεφτώ, σταματά και η σκιά. Και μου ψυθιρίζει "δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι ελεύθερος". Ο Καζαντζάκης στο μυαλό μου, τα χρόνια της αθωότητας στη μνήμη μου, ο βίαιος αποκλεισμός στο δέρμα μου να καίει. Καίει και το φως, λάμπει και με τυφλώνει αλλά συνεχίζω να το κοιτώ, με μάτια μαύρα και ορθάνοιχτα. Λέω λόγια μεγάλα, δυνατά, με πείσμα. Η θυσία δεν θα γίνει σήμερα, οι ανάγκες θα πολλαπλασιαστούν σαν τα μικρόβια, το τσιγάρο δεν θα σβήσει. Και εκεί, στο δρόμο της ελευθεριας, γυρίζω την πλάτη μου στο φως, αντικρύζω τη σκιά μου, αφήνω πίσω μου τον Καζαντζάκη και τα σημάδια των βημάτων μου στην άσφαλτο. Βαριά, περπατώ πάλι πίσω, με τη σκιά να μου δείχνει πια τον δρόμο.

reconstruction

Να βγάλω τα ρούχα μου, να κάψω, να πετάξω ότι δεν χρειάζομαι. Να σκίσω τη σάρκα μου και να ντυθώ με το εγώ μου, να ξεριζώσω τα μαλλιά μου και να βγουν λουλούδια, κισσοί να με τυλίξουν ώς τα ακροδάχτυλα. Να φορέσω το πιο λαμπερό κόσμημα και να με δεις, να κρυφτείς από τη λάμψη μου. Να απαλλαγώ από τα πάθη, να ζήσω ελεύθερος. Η φύση να είναι η μητέρα μου, το χώμα το σπίτι μου. Και ο Άνθρωπος να με ανατρέφει συνετά, με σεβασμό και αξιοπρέπεια. Τα άστρα να φωτίζουν τον δρόμο μου και άγγελοι να προστατεύουν τα ίχνη μου απ'το κακό. Η μέρα να είναι η ζωή μου,η νύχτα ο θάνατός μου. Και κάθε φορά που θα ανατέλλεις θα χαμογελώ ξαναγεννημένος, κάθε φορά πιο σοφός, κάθε φορά πιο ελεύθερος.