Κυριακή

Άκου!

Να το! Μόλις το άκουσα, θυμήθηκα μόνο ελάχιστα τραγούδια (αν εξαιρέσουμε τη μάχη East Coast - West Coast, τους γάλλους ράπερ και τον BD Foxmoor) που δεν μιλούν για τον έρωτα. Μπορούμε να μην συζητάμε μόνο για τον έρωτα. Καλός, δε λέω. Αλλά think of life without music. Λατρεύω να ακούω αυτό το στιχάκι τραγουδιστά! Music takes me up. Music takes me up. Δεν έχω χειρότερο όμως απ'το να ξεχνώ. Σιχαίνομαι να ξεχνώ, αλλά ευτυχώς το αυτί καλλιεργείται και μπορεί η μνήμη μου να μη δουλεύει σωστά αλλά εκείνου τα πάει φίνα. Αντιλαμβάνεται το όμορφο, το χορευτικό, αυτό που σε συνεπαίρνει. Έχω τρακάρει 2 φορές γιατί απλά άκουγα τη μουσική. Χαζό, αλλά συνέβη. Από τότε έχω μάθει να κοντρολάρω τις αισθήσεις μου. Κάθε εμπόδιο για καλό, που λένε.. Μη ζέιτε χωρίς μουσική. Music takes us up. Ταξιδέψτε, χαθείτε, ξεχαστείτε, κλαψτε, χτυπηθείτε, δημιουργήστε. Πάντα με ένα soundtrack. Ή πολλά.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου